Historia Kamienicy Polskiej sięga aż do XV wieku. Po średniowiecznej kuźnicy nie ma śladu, jednak na terenie gminy znajdują się liczne zabytkowe obiekty, w murach których tkwi jeszcze historyczna przeszłość.
Zabytki
Kościół w Kamienicy Polskiej
Głównym zabytkiem sakralnym na terenie gminy jest Kościół p.w. Świętego Michała Archanioła w Kamienicy Polskiej, którego historia sięga XIX wieku. Budowę kościoła parafialnego rozpoczęto po 1868 roku, natomiast księgi parafialne prowadzone są już od 1 stycznia 1870r. Pieniądze na budowę świątyni pochodziły od Cechu Płócienników działających w tej miejscowości. Ze składek mieszkańców w latach 1868-1870 powstał kościół murowany p.w. Św. Michała Archanioła. Świątynie poświęcił 28 grudnia 1869 roku dziekan częstochowski ks. Józef Rzewuski, a konsekrował biskup wrocławski Aleksander Bereśniewicz (20 maja 1884r.). W kościele znajdują się zabytkowe organy oraz piękne stacje drogi krzyżowej.
Murowane Kaplice
Z innych obiektów sakralnych należy wymienić murowane kaplice p.w. Św. Jana Napomucena w Romanowie i Rudniku Wielkim. Obydwie kaplice wzniesiono mniej więcej w tym samym czasie, na przełomie XIX i XX wieku. Legenda głosi, że kaplica w Romanowie stoi na grobie powstańca z 1863r. Inna opowieść dotyczy ofiar jakiejś tragedii miłosnej. Usytuowanie kapliczki ma ścisły związek z istniejąca tu przeprawą wodną na Kamieniczce, która od średniowiecza dzieliła dwa organizmy terytorialne i państwowe: księstwo siewierskie, należące do książąt śląskich i królewszczyzny, podległe starostwu olsztyńskiemu "po polskiej stronie". Obraz z 1865r. ufundowały siostry Januszewskie.
Cmentarze
Mówiąc o zabytkowych obiektach na terenie gminy związanych z kultem należy wspomnieć o dwu cmentarzach. Pierwszy z nich, mariawicki, powstał w 1900 roku w Rudniku Małym. Drugi, rzymsko-katolicki, w Kamienicy Polskiej wytyczony został wraz z utworzeniem parafii w 1869r.. Pierwsze pochówki pochodzą już z 1870r.. Na cmentarzu w Kamienicy Polskiej znajdują się kamienne nagrobki z końca XIX i początku XX wieku, zbiorowa mogiła mieszkańców wsi Kamienicy Polskiej i Rudniku Wielkiego zamordowanych 16.12.1939 roku w lasku w Jaskrowie, mogiła poległych Żołnierzy Armii Krajowej oraz grób Nieznanego Żołnierza. Warto zaznaczyć, iż stanowi on nekropolię prawie wszystkich rodzin zamieszkujących tę miejscowość.
Drewniane domy
Na terenie gminy zachowały się jeszcze drewniane domy, które posiadają charakter budowli małomiasteczkowych lub dawnych przedmieść. Zbudowali je osadnicy z monarchii austro-węgierskiej. Do budowy budynków, zarówno mieszkalnych jak i gospodarczych, wykorzystywano drewno i kamień łamany. Najstarszy dom zachowany w Kamienicy Polskiej zbudowano w 1864 roku, drugi w połowie XIX wieku. Z grupy budownictwa ludowego w Kamienicy Polskiej przetrwał budynek dawnej drewnianej karczmy z połowy XIX wieku, który przebudowano.
Dawna apteka, dom Bielobradków
Kamienica zwana do dzisiaj domem Bielobradków zaprojektowana przez znakomitego architekta Brunona Paprockiego. Tego samego, który w późniejszych latach wzniósł wiele budowli w stolicy Peru-Limie. Sam budynek rodzina Bielobradków odkupiła od rodziny Ficensów a aptekę uruchomił tam Andrzej Bielobradek (1866-1962), skończywszy farmację w Moskwie.
Stara remiza (na Szwamberku)
Określenie to przylgnęło do budynku strażackiego na Szwamberku z chwilą, gdy w latach 60-ych powstała nowa remiza strażacka, z wieżą wyciągową i imponującą salą widowiskową. Wnętrza zdobione malunkami Marii Giedrykowej, nad sceną stylizowany hełm strażacki, toporki i okalający wszystko wieniec z liści dębu. W owej remizie odbywały się wszystkie uroczystości, wystawiał tu swe sztuki teatr amatorski, występowały zawodowe zespoły teatralne, wyświetlano filmy, odbywały się zabawy taneczne. Obecnie budynek starej remizy zaadoptowano dla potrzeb Straży Gminnej. Szwamberk natomiast to część wsi w zakolu Kamieniczki. Pochodzenie nazwy jest niejasne. Koloniści zastali tu zwały szlaki, którą wywożono do hut w Zawierciu i Częstochowie. Nazwali je Schwammberg, od niemieckiego wyrazu oznaczającego gąbkę, którą porowate kawałki szlaki miały przypominać. Inne domysły co do nazwy pochodzą z tzw. ludowej etymologii, zgodnie z którą "Schwammberg" to "pływająca górka". Istotnie, w czasie wiosennych roztopów Kamieniczka tworzyła tu rozlewisko wokół domów na górce.
Pomniki
- Pomnik w Kamienicy Polskiej wybudowany ku czci poległych i pomordowanych przez hitlerowców mieszkańców wsi, którzy stracili życie w latach 1939-1945. Został ufundowany przez społeczeństwo gminy oraz zakłady pracy. Odsłonięcie pomnika nastąpiło 27. 07.1958 rok.
„Bohaterom poległym za wolność ojczyzny 1939-1945
Żołnierzom poległym na wszystkich frontach
Partyzantom pomordowanym w więzieniach i obozach koncentracyjnych
Ofiarom barbarzyństwa hitlerowskiego Cześć”
„Chwała tym co swe życie za wolność Ojczyzny oddali
Zawsze młodzi duchem, ofiarni, odważni, wytrwali
Byli kochani i sami kochali”
„W dowód pamięci poległym koledzy wspólnych walk i społeczeństwo”
- Obelisk znajdujący się przed budynkiem Urzędu Gminy w Kamienicy Polskiej, ku czci pomordowanych mieszkańców wsi w 1939 roku. Niemcy rozstrzelali 7 mieszkańców Kamienicy Polskiej oraz spalili kilkanaście zabudowań mieszkalnych i gospodarczych. Była to akcja represyjno-odwetowa za śmierć dwóch żołnierzy Wehrmachtu. Dla upamiętnienia tych tragicznych wydarzeń z inicjatywy koła ZBOWiD w Kamienicy Polskiej ufundowano obelisk. Odsłonięcie obelisku miało miejsce 9 września 1984 roku.
„Pamięci Mieszkańców Kamienicy Polskiej
Rozstrzelanych przez Najeźdźców
Hitlerowskich dnia 7 września 1939 r.
Społeczeństwo gminy Kamienica Polska
Ferdynand Coner – 55 l
Stanisław Chwist – 20 l
Józef Łebek – 56 l
Henryk Coner – 18 l
Teofil Kidawa – 21 l
Bronisław Szulc – 45 l
Zygfryd Sitek – 23 l
Nie płaczcie!
Zduście jęk w gardle na myśl o zbrodni
Pamięci tych co padli bądźcie godni
Wieczyście godni”
- Cmentarz w Kamienicy Polskiej – mogiła wybudowana została na cmentarzu parafialnym w Kamienicy Polskiej, ku czci Bojownikom Ruchu Podziemnego z terenu Kamienicy Polskiej i Rudnika Wielkiego, którzy w dniu 16.12.1939 roku na mocy wyroku Hitlerowskiego Sądu Wojennego zostali rozstrzelani w lasku w Jaskrowie. Obiekt powstał w 1945 roku.
„W dniu 16.XII.1939 roku z wyroku
Hitlerowskiego
sądu wojennego zostali rozstrzelani
w Lasach Jaskrowskich
pierwsi Żołnierze Ruchu Podziemnego
Dzieżyk Kazimierz lat 32
Fazan Zygmunt lat 27
Macoch Antoni lat 21
Mesjasz Walerian lat 20
Strąk Wiktor lat 32
Strąk Jan lat 29
Mesjasz Józef lat 17 rozstrzelany
W Koniecpolu 4.IX.1939 roku
Cześć Ich Pamięci”.
- Mogiła poległych Żołnierzy Armii Krajowej zlokalizowana jest na cmentarzu parafialnym w Kamienicy Polskiej.
„Ś.P.
Bogusław Marian Wróbel lat 22
Jan Golis lat 27
Żołnierze AK
Grupa ZNICZ
Polegli w Walce z Okupantem Niemieckim w Juliance 25.VII.1944”
- Grób Nieznanego Żołnierza
„Żołnierz Nieznany” zlokalizowany jest na cmentarzu parafialnym w Kamienicy Polskiej.
- Grób Nieznanego Żołnierza Września 1939 roku zlokalizowany jest na cmentarzu parafialnym w Wanatach.
- Obelisk ku czci pomordowanych mieszkańców Zawady dnia 02.09.1939 roku. Zlokalizowany jest przy Remizie OSP w Zawadzie. Odsłonięcie obelisku miało miejsce w 1989 roku. Obiekt wybudowali w czynie społecznym mieszkańcy Zawady.
„Pamięci mieszkańców Zawady
Rozstrzelanych i pomordowanych przez
Najeźdźców Hitlerowskich w latach 1939-1945
Społeczeństwo Zawady
Dróżdż Antoni 42 l
Jagusiak Stefan 33 l
Kowalik Ignacy 46 l
Kowalik Roman 21
Kowalik Władysław 57 l
Najnigier Bolesław 48 l
Pietryka Kazimierz 29 l
Wawrzyńczak Jan 82 l
Węgrzyn Celina 19 l
Nieznany Żołnierz Kolejarz
Nieznany Żołnierz
Cześć Ich Pamieci”
